About
Support
Open in Web App
Open in Desktop App
1
Een Vliegreis Heet Een Vlucht
Freek de Jonge
2
Een Paar Minuten Geleden
3
Ik Had Hem Voor Het Eerst Gezien in Showroom
4
Ik Zakte Na Bergen Op Zoom
5
Voor Jonas Had Het Noodlot
6
Ik Heb Een Hekel Aan De Weg Vragen
7
Toen Wist Ik', Zei Jonas Stralend
8
Ik Heb Victor Voor Het Eerst
9
De Woorden Gaven Zowel Aanleiding Tot
10
Samen Met Lisa Reed Ik in Twee Weken
11
Mijn Hand Zoekt De Brief in Mijn Binnenzak
12
Ik Heb Mijn Eigen Jongen in Mijn Armen
13
Waar Loop Ik Heen?' Had Ik Jonas Gevraagd
14
Wat Ik Teveel Had, Dat Niet Te Beschamen
15
Toen We Zo'n Twee Kilometer Gelopen Hadden
16
Ik Kijk Terwijl Ik Mijn Handen Was
Toen Martha Terugkeerde
Een Zwerm Vogels Stuntte in De Grijze Lucht
De Captain Meldt Ons in Twee Talen
Het Slachtoffer Van Een Overval Was Geworden
De Begroeting Was Buitengewoon Hartelijk
We Reden Zwijgend Door Bergen Op Zoom
Toen Bleef Het Stil Tot Breda
Tot God Een Pinda in Het Verkeerde Keelgat Schoot
Werken Bleef Het Beste Medicijn Tegen Zielenpijn
Terwijl Het Publiek Nog
Er Werd Gegild Als in Het Circus
Wekenlang Werd Er Aan Tafel
Met Lisa Reed Ik Op Een Regenachtige Dag
Mijn Hand Tastte Naar Mijn Oksel
Dat Dacht Ik Tenminste Verstaan Te Hebben
We Zaten in De Huiskamer Van De Pastorie
U Zou Er Goed Aan Doen Even Naar Me
Dat Moet Je Niet Aan Mij Vragen,' Zei Lisa
Een Overlevende Van Een Aanvaring Op De Theems
Ik Word Heilig Verklaard, Kom, Victor
Ik Durfde Het Haar Pas Een Week Na
Hoeveel Heb Ik Niet Van Haar Gevergd
Op Het Vliegveld Van Toulouse
Er Valt Een Pijnlijke Stilte
Het Blijkt Dat Ze Hier Ieder Jaar
Lenie Veegt Met Haar Mouw
Ik Lig Op Mijn Rug En Staar
Als Ik Door Hank Aan De Vlaamse Pastoor
Verontrust Ren Ik Nog Een Trap Op
Ooit Heb Ik in Jeruzalem Gezien
Ik Scharrel Tussen De Begroeiing Door
Ik Geloof in De Kracht Van De Twijfel
Ik Lig in Bed En Vraag Mij AF
Zaten We Vanmiddag in De Torenkamer
Veel Meer Dan Drie Uur Heb Ik Niet Geslapen
Maar Wat Hier Gebeurt Rond Die Vier
Ik Voel Me Niet Op Mijn Gemak
Ik Ben Niet Schizofreen
Vanuit De Verte Kan Ik Zien
Ik Bevind Me Ten Hoogte Van De Processiebaar
Mensen Rukken Net Zolang Tot Er Geen Haar
Geloven Is Een Poging Het Lijden Dragelijk Te Maken
17
Ik Wankel, Als Getroffen Door Een Kogel
